tag:blogger.com,1999:blog-2460568382027333756.post6972149651132069558..comments2023-10-15T00:16:21.163+03:00Comments on ΥΠΑΡΧΕΙ...ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ: ΟΣΙΟΣ ΔΑΥΙΔ Ο ΕΝ ΕΥΒΟΙΑ (Βίος και θαύματα) ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ.http://www.blogger.com/profile/02793868663112624667noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2460568382027333756.post-67390475159254320242022-06-11T22:39:42.463+03:002022-06-11T22:39:42.463+03:00Άγιέ μου Δαυίδ, σε πιστεύω. Ήρθα και σε προσκύνησα...Άγιέ μου Δαυίδ, σε πιστεύω. Ήρθα και σε προσκύνησα, και σου ζήτησα να μου φέρεις κάτι από την Εύβοια.. μην το ξεχάσεις. Το περιμένω.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2460568382027333756.post-24130178388068180442012-11-25T21:46:56.726+02:002012-11-25T21:46:56.726+02:00Αδελφέ συγχαρητήρια για τη ιστοσελίδα...
Πρίν πολ...Αδελφέ συγχαρητήρια για τη ιστοσελίδα...<br /><br />Πρίν πολλά χρόνια βασανιζόμουν απο έντονο ψυχολογικό πρόβλημα επι 3,5 έτη συνεχόμενα το οποίο είχε επίπτωση και στην επίδοσή μου στη σχολή όπου φοιτούσα. Το πρόβλημα ήταν συγκεκριμένο με πολύ συχνές "κρίσεις". Ένα βράδυ ύστερα απο μια τετοια κρίση παρακάλεσα εκ ψυχής τον Όσιο Γέροντα Ιάκωβο και τον Όσιο Δαυίδ να με βοηθήσουν. Μόλις κοιμήθηκα είδα σε όνειρο τον γέροντα Ιάκωβο (συγκεκριμένα είδα έναν γεροντα να κάθεται σε χώρο που δεν υπήρχαν διαστάσεις, θα έλεγα στον αερα,γαλάζιος ήταν, αλλά το πρόσωπό του κάτι το σκέπαζε, κάτι σαν σύνενεφο, βαμπάκι και δεν μπορούσα να το δώ. Τωρα που το σκέπτομαι αυτό ίσως να οφείλεται στην αναξιότητά μου και τη μη καθαρότητα της ψυχής μου εκείνη την εποχή. Θυμάμαι μόνο που είδα την μακρυα λευκή γενειάδα του). Ο Γέροντας Ιάκωβος λοιπόν με προέτρεψε να ασπαστώ την κάρα του Οσίου Δαυίδ (που κρατούσε στα χέρια του μέσα στη λειψανοθήκη)πράγμα που το έκανα. Ύστερα απο αυτό είδα την λειψανοθήκη να είναι πανω στα έδρανα της σχολής όπου φοιτούσα. Απο τότε οι κρίσεις αραίωσαν αισθητότατα (απαλλάχτηκα τελικά οριστικά μετα απο παράκληση που εψαλη στον Όσιο Ιωάννη το Ρώσο) και η επίδοσή μου στη σχολή βελτιώθηκε σε σημείο που οι φιλοι μου να απορούνε και να λένε πόσο διάβαζα και περνούσα τα μαθήματα ενώ η αλήθεια ήταν πως διάβαζα κανονικά όσο και πρίν (μόνο στις εξετάσεις του εξαμήνου). Επιπλέον, μια φορά είχα χάσει ένα εικονάκι του Οσίου Δαυίδ λόγω μετακόμισης. Στο νεο σπίτι εψαχνα να το βρω αλλα δεν το έβρισκα. Ώσπου μια μέρα ξαφνικά ψαχνοντας για το εικονάκι το είδα μπροστά μου χωρίς κόπο σε μέρος που ίσως και να είχα ξαναψάξει παλιότερα. Αλλα το θαυμαστό είναι πως τότε ήταν 1 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου.<br /><br />Ν.<br />Anonymousnoreply@blogger.com