ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ...
Ίσως σου δώσει αφορμή να σκεφθείς πράγματα, που ποτέ μέχρι σήμερα δεν σκέφθηκες. Ίσως σε οδηγήσει σε δρόμους, που ως τώρα, σου ήσαν άγνωστοι. Ίσως να βρεις εκείνο που ζητάς στα λαχεία ή αλλού, καί που νομίζεις ότι φέρνει ευτυχία...
Είναι αλήθεια, ότι συνειδητοί άθεοι σήμερα, στον τόπο μας τουλάχιστον, είναι λίγοι. Ο πολύς λαός, παρ’ όλες τις προπαγάνδες και το πλύσιμο εγκεφάλου που συνεχώς του γίνεται, δέν έχει αρνηθεί ολότελα τον Θεό, την Θρησκεία, καί την Εκκλησία του. Καί φαίνεται αυτό, από τόν μεγάλο συνωστισμό που επικρατεί στίς γιορτές, καί μάλιστα στις μεγάλες γιορτές, όπως του Πάσχα, Χριστουγέννων κλπ. Τότε, ελάχιστοι είναι εκείνοι που δεν τρέχουν να ακούσουν το "Χριστός Ανέστη", ή νά πούν ένα " Χρόνια Πολλά".
Αν όμως υπάρχουν λίγοι άθεοι, ωστόσο υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, αδιάφοροι.
Αν εξαιρέσουμε τις μεγάλες γιορτές, που πολλοί εκκλησιάζονται από συνήθεια, στην υπόλοιπη ζωή τους σχεδόν σε τίποτα δεν διαφέρουν από τους άπιστους. Ζούνε, κινούνται και πολιτεύονται όπως οι άθεοι. Κάνουν ό,τι κάνουν και οι άθεοι. Έχουν τόσο ενδιαφέρον για τον Χριστό, στον οποίο λένε ότι πιστεύουν, όσο και οι άθεοι. Ενδιαφέρονται για την θρησκεία την Ορθόδοξο ( πού λένε ότι ανήκουν ), όσο καί οί άθεοι. Δηλαδή τίποτα...
Και πιο συγκεκριμένα.
Ο άθεος, ποτέ δεν διαβάζει περιοδικό ή βιβλίο που μιλάει για τον Δημιουργό του. Το ίδιο κάνουν και οι Χριστιανοί της ταυτότητος. Διαβάζουν όλα τά άλλα, που τους οδηγούν από το κακό στο χειρότερο, όχι όμως εκείνα που θα τους δείξουν τον δρόμο τής σωτηρίας τους.
Οι άθεοι, θεωρούν προσβολή τήν σχέση τους με τόν Θεό, μέ τήν Θρησκεία. Το ίδιο κάνουν και οι εκκλησιαζόμενοι στις μεγάλες γιορτές. Ακούν γιά Χριστό καί κρύβονται, κάποτε δέ, καί τόν βλαστημάνε...
Ντρέπονται να φανούν στην καθημερινή τους ζωή ότι έχουν κάποια σχέση με το Θεό και το Νόμο Του.
Νομίζουν οι «Χριστιανοί» αυτοί, ότι η Θρησκεία δεν έχει καμμιά σχέση με τη ζωή τους. Ότι η Θρησκεία είναι μιά Εθνική γιορτή, που τη θυμάσαι μια φορά τόν χρόνο, χωρίς καμμιά σου υποχρέωση. Ότι είναι ένα κουστούμι γιορτινό, που τό κλειδώνεις στην ντουλάπα σου, γιά " κάποτε, καί όταν...".
Φτάνει να γράφει η ταυτότητα ότι είσαι " Ορθόδοξος " και αυτό αρκεί. Είναι όμως έτσι;
Όμως, όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι διεστραμμένοι...
Όλοι αυτοί, που δεν ξέρουν πόσα είναι τα Ευαγγέλια, καί πού είναι οί πόρτες τής Εκκλησίας, πού ξέρουν όμως τό τελευταίο σουξέ τής τάδε τραγουδίστριας, καί πόσα γκόλ έφαγε ή ΑΕΚ , αυτοί είναι οί αδιάφοροι.
Δεν τούς καίγεται καρφί γιά τόν Θεό καί τόν Νόμο Του. Βάζουν φωτιές όμως καί μπορούν νά σκοτώσουν άνθρωπο σάν χάσει ή ομάδα τους...
Αν φταρνίστηκε ένας πολιτικός. Αν στραμπούληξε το πόδι του ενας ποδοσφαιριστής. Αν έβηξε ενας τραγουδιστής. Αν έκαμε «δηλώσεις» μια θεατρίνα και αράδιασε μερικές ανοησίες. Αν ενας «αστέρας» του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης είπε μια αρλούμπα, όλα αυτά και τα παρόμοια έχουν ενδιαφέρον….
Τα διαβάζουν, τα προσέχουν, τα σχολιάζουν, τα παρακολουθούν ως την τελευταία λεπτομέρεια…. Μόνο για ένα και μοναδικό, δεν ενδιαφέρονται...
Γιά τήν ψυχή τους...
Είναι και κάτι άλλο, που μας κρατεί στην κατάσταση αυτή της νάρκης. Νομίζουμε ότι αυτά τα ξέρουμε! Χωρίς ποτέ να ενδιαφερθούμε, χωρίς ποτέ να ανοίξουμε την Αγία Γραφή. Χωρίς ποτέ να ανοίξουμε ένα βιβλίο, που μιλάει για το Θεό, για τα καθήκοντα μας, για την παρούσα ζωή και για τη μέλλουσα.
Για το θάνατο μας, το αιώνιο μέλλον μας, τήν μεγάλη Δίκη απ’ όπου θέλοντας και μη θέλοντας θα συρθούμε και θα περάσουμε. Για την αμοιβή ή τιμωρία, που μας περιμένει... Για όλα αυτά έχουμε βαθειά μεσάνυχτα, νομίζοντας ότι τα ξέρουμε…
Άκουσε κάτι, φίλε μου.
Η καμπάνα που χτύπησε για τόν γείτονα σου χθές, τό κηδειόσημο πού είδες στήν εφημερίδα καί αφορά άλλον σήμερα, αύριο μπορεί νά είναι για μένα και για σένα...
Αν υπάρχει Θεός (όπως και υπάρχει). Αν υπάρχει μέλλουσα κρίση, δικαστήριο και ανταπόδοση (όπως και υπάρχει), τι θα ειπούμε τότε; Τι θα απολογηθούμε;
Δικαιολογίες εκεί δεν περνάνε.
Μήπως και θα έρθουν συνήγοροι υπεράσπισης οι ποδοσφαιριστές, οι τραγουδιστές, οι πολιτικοί, οι θεατρίνοι, οί μηδενιστές καί λογοκόποι, γιά νά μάς σώσουν;
Δεν ξέρω αν εσύ πού διαβάζεις αυτό το μήνυμα, είσαι άνδρας ή γυναίκα. Πλούσιος ή φτωχός. Μορφωμένος ή αμόρφωτος.
Δεν ξέρω την ιστορία σου και το παρελθόν σου.Δεν ξέρω τι καλά, ή τι κακά έχεις κάνει.
Ξέρω ωστόσο τούτο, ότι είχες προγόνους...
Οι πρόγονοί σου σήμερα δεν ζούν. Έχουν μεταφερθεί σε άλλο κόσμο. Ξέρω ακόμη ότι και σύ, όπως και εγώ, είτε το θέλουμε είτε όχι, κάποτε θα μεταφερθούμε στον τόπο των προγόνων μας.
Όποιος γεννήθηκε σίγουρα και θα πεθάνη…
« Απόκειται τοίς ανθρώποις άπαξ αποθανείν μετά δε τούτο κρίσις » , αναφέρει η Αγία Γραφή.
Μετά τον θάνατο θα περάσουμε από κρίση, από δίκη.Όποιος καταδικασθή εκεί, η καταδίκη και η τιμωρία του δεν θα είναι προσωρινή ,όπως συμβαίνει εδώ στην γή.Θα είναι αιώνια. Και όποιος αθωωθεί, η αθώωσή του θα συνοδεύεται με αιώνια ευτυχία!
Μπορεί αυτή την στιγμή οι αλήθειες αυτές να σου φαίνονται σαν παραμύθια.. Μπλεγμένος με τά τού κόσμου τούτου, μέ πολλά ανωφελή και μάταια, το κεφάλι σου γέρνει κάτω από το βάρος τους. Δεν είναι μακριά η στιγμή, όμως πού θα φωνάζεις «βοήθεια» και κανείς δε θα μπορεί να σε βοηθήσει.
Μπορεί ακόμη να σκέπτεσαι, " γι’ αυτά έχουμε καιρό. Όταν γεράσουμε, βλέπουμε..."
Πότε όμως, θα έλθει τό τέλος; Μάς είναι άγνωστο! Κι΄ άν είμαστε στήν ζωή σήμερα, δέν ξέρουμε άν τό ίδιο θά γίνει καί αύριο...
Εμείς, αυτή την στιγμή, είμαστε ένα κερί αναμμένο επάνω στο μανουάλι.
Εκεί, άλλο είναι κερί ολόκληρο, άλλο μισό, άλλο προς το τέλος του. Ο νεωκόρος περνάει και αρπάζει πολλές φορές και κείνο που κοντεύει να λειώσει, αλλά και κείνο που μόλις το άναψαν. Έτσι είμαστε κι εμείς. Κεριά αναμμένα πάνω στο μανουάλι. Πότε θα μας σβήσει ο Αρχάγγελος είναι άγνωστο. Γνωστό είναι όμως, ότι θα μας σβήσει οπωσδήποτε...
Σχόλια
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ..
ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΒΑΓΓΕΛΗ...